Deltacommissaris on the road

Op maandag 4 maart was de deltacommissaris in Rotterdam te gast bij de Waterveiligheidsdag van Waterschap Hollandse Delta. Centraal stond de vraag: ‘Hoe houden we Nederland droog?’ Meer specifiek: ‘Welke uitdagingen zien we op ons afkomen in de Zuidwestelijke delta?’ Hoogleraar en gastspreker Stefan Aarninkhof benadrukte dat kennisontwikkeling essentieel is. Grootschalig testen in de praktijk, zei hij, is van groot belang. “Het is een proces om mensen mee te krijgen. Dat moet je niet onderschatten, daar kunnen jaren overheen gaan. En als je kennis écht in een project gaat toepassen, heb je mensen nodig met leiderschap, met een visie. Mensen die het aandurven en zeggen: ‘En toch gaan we het doen.”

Peter Glas zei in Rotterdam: “Ja, het klimaat verandert. En je moet een antwoord hebben op het moment dat er een antwoord nodig is.” Hij benoemde dat Nederland waterveilig is en dat we tot 2050 toekunnen met wat we nu doen. “Het is niet noodzakelijk om op dit moment haakse bochten te maken. En tegelijk moeten we wel degelijk vooruitkijken, want achter de horizon wachten spannende tijden. Daarvoor is innovatie, bundeling van kennis én lef nodig.” We moeten nuchter handelen, stelde Glas. “Alert. En voorbereid.”

Amsterdam-Rijnkanaal

Ook in de regio Amsterdam extra aandacht voor de zeespiegelstijging. Op uitnodiging van dijkgraaf Gerhard van den Top woonde Peter Glas op 14 maart een informeel bestuurlijk overleg bij met de voorzitters van een aantal fracties in het Algemeen Bestuur van waterschap Amstel, Gooi en Vecht, burgemeester Heiliegers van Uithoorn en Nienke Bagchus van Rijkswaterstaat.

Hier liet de deltacommissaris zich informeren over de uitkomsten van een verkenning naar de toekomstbestendigheid van het watersysteem Noordzeekanaal Amsterdam- Rijnkanaal. Door de combinatie van toenemende piekbuien, zeespiegelstijging en verzilting komen de grenzen van dit systeem al in de nabije toekomst in zicht. Geconcludeerd werd dat deze inzichten een plek moeten krijgen in de 6-jaarlijkse herijking van met name de Deltaplannen voor zoetwater en het IJsselmeergebied.

Kennisprogramma Zeespiegelstijging

Zowel in Rotterdam als in Amsterdam gaf de deltacommissaris de boodschap mee dat de regio’s niet alleen staan in de uitdagingen rond een mogelijk versnelde zeespiegelstijging. Hij meldde in dit verband dat IenW-minister Cora van Nieuwenhuizen begin maart een brief naar Tweede Kamer heeft gestuurd waarin zij de opzet van een Kennisprogramma Zeespiegelstijging aankondigt. Het nieuwe kennisprogramma richt zich vooral op het verkleinen van de onzekerheid over de ontwikkelingen op Antarctica. Iets wat fundamenteel onderzoek vergt, ook in internationale samenwerking. Daarnaast wordt naar de houdbaarheid van de huidige strategie voor zandsuppleties en waterkeringen gekeken. Tot welke zeespiegelstijging is deze strategie bestendig? En welke aanvullende ingrepen zijn hierbij eventueel nodig en mogelijk?

Het Kennisprogramma Zeespiegelstijging kent een gezamenlijk gedragen aanpak en wordt ontwikkeld binnen in samenwerking met alle partners van het Deltaprogramma. De kennis en inzichten die het programma oplevert, worden gebruikt om bij de herijkingsronde 2026 van het Deltaprogramma onderbouwde en weloverwogen keuzes te kunnen maken over de toekomst van Nederland.

Zuidwestelijke delta

Op de werkconferentie Zuidwestelijke delta, ook op 14 maart, onderstreepte deltacommissaris Peter Glas nogmaals het belang van een gezamenlijke aanpak van de opgaven voor waterveiligheid, zoetwater en ruimtelijke adaptatie. Hij riep betrokken partijen en organisaties op vooral mee te denken. De vraag “kunnen we hier blijven wonen” kwam hier ook aan de orde. Peter Glas antwoordde: “ja,mits we alert en voorbereid zijn. We houden de vinger aan de pols. En als de omstandigheden wijzigen, passen we ons adaptief hierop aan en dat doen we graag samen met uw regio, zoals met alle andere regio’s in ons land”

Afsluitend

Deltacommissaris Peter Glas: “Onze inspanningen zijn gericht op hetzelfde existentiële doel: een ramp voorkomen. En dat is allesbehalve een eenvoudige opgave. Strategieën zijn er ook om ze – waar nodig – aan te passen. We moeten flexibel zijn. Alleen als we paden hebben, kunnen we de koerst wijzigen.” Nederland kan het zich niet permitteren niet-onderbouwde keuzes te maken. De aanpak van het Deltaprogramma is daarom adaptief; het gaat niet uit van één, maar van een hele reeks scenario’s. “We weten dat de toekomst onzeker is. Daarom houden we alle opties open én werken we hard aan kennisopbouw om de onzekerheden zoveel mogelijk te verkleinen.”