Deltacommissaris opent symposium ‘Watersnoodrampen van alle tijden’ ter herdenking aan 1916
Op 13 en 14 januari 1916 voltrok zich een grote watersnoodramp in het Zuiderzeegebied. Door het hoge water van de dagen daarvoor en de vernietigende stormvloed in de nacht van 13 op 14 januari was de schade immens groot in deze regio. Juist deze ramp was de letterlijke druppel die de emmer deed overlopen. In datzelfde jaar werd het wetsvoorstel voor de Zuiderzeewet ingediend door Ir. Cornelis Lely. De eerste stappen voor het Zuiderzeewerken met daarin de aanleg van de Afsluitdijk, maar ook het ontstaan van nieuw land, namelijk de Flevopolder waren genomen.
Op deze unieke plek, in het Nieuwland Erfgoedcentrum, werd met een druk bezocht symposium stilgestaan bij onder andere de watersnoodramp van 1916, maar werd vooral vooruit gekeken. Wat hebben we van de watersnoodrampen geleerd en hoe gaan we er nu mee om?
“In Nederland hebben we een lange traditie hoe je een delta leefbaar en bewoonbaar kan houden. Dat ging niet zonder slag of stoot. Rampen hebben zich door de eeuwen heen voltrokken, waarvan de inwoners zich herstelden, lessen trokken en vaak een nieuwe aanpak uitprobeerden. We reageerden altijd." - aldus deltacommissaris Wim Kuijken. ”Een ommekeer in onze watergeschiedenis kwam in 2010. We willen nu een ramp voorkomen. Dat is nieuw en ook uniek in de wereld. Er is een Deltawet gekomen, er is een jaarlijks Deltaprogramma, voor het eerst is er structureel investeringsgeld in het Deltafonds, 1 miljard per jaar, en er is een regeringscommissaris die voor en met alle partijen samen de regie voert over het Deltaprogramma.
Wat hebben deze rampen uit de vorige eeuw nu gemeen? Het belangrijkste: De zwaktes van de dijken en de programma’s en ideeën voor oplossingen lagen in alle gevallen al op de plank, maar vanwege onvoldoende politiek bestuurlijke prioriteit of beschikbaar budget was voor de uitvoering blijkbaar eerst een ramp nodig. Harde en pijnlijke lessen. Een ramp willen we met de aanpak van het Deltaprogramma voorkomen. We kunnen ons een nieuwe ramp niet meer permitteren. Want als het een keer misgaat; als de rivieren overvol zijn, terwijl de zee het land binnendringt bij een zware storm of onze zeekeringen gesloten zijn en het rivierwater niet weg kan, dan loopt het kerngebied van ons land, de Randstad gevaar. Dat geldt ook voor andere delen van ons land, zoals de IJssel-Vecht delta. Als dat mocht gebeuren, dan zijn we voor decennia uit de wedstrijd vanwege grote maatschappelijke ontwrichting. Dus is het logisch dat besloten is vooruit te werken om een volgende ramp te voorkomen. “
Onderzoek
Dat het belangrijk is om stil te staan bij deze ramp, zodat we ons weer realiseren dat we kwetsbaar zijn, blijkt wel uit recente onderzoeksgegevens.